بیستم آوریل 1992 زمان برگزاری اعلام شده و محل کنسرت نیز استادیوم ومبلی لندن بود. هنگامی که باجه های فروش بلیت باز شدند، تمام 72 هزار بلیت طی سه ساعت به فروش رسید. کنسرت به صورت زنده در 76 کشور از طریق تلویزیون و رادیو پخش شد که حدود یک میلیون مخاطب داشت. سه عضو بازمانده گروه کویین، «برایان مِی» (گیتاریست)، «راجر تیلور» (طبال) و «جان دیکن» (نوازنده بیس) در طول مدت کنسرت روی صحنه حضور داشتند و دیگر نوازندگان و خوانندگان را همراهی کردند.

«التون جان»، «دیوید بووی»، «جرج مایکل»، «لیزا استانفیلد»، «آنی لیناکس»، «تونی آیومی» (از گروه بلاک سبث) و گروه «متالیکا» و شماره دیگر، آهنگ های شناخته شده خود را اجرا کردند و کویین هم 10 آهنگ از بهترین های گروه را با صدای خوانندگان میهمان اجرا کرد. در اواسط برنامه، «الیزابت تیلور» به روی صحنه آمد و ضمن اظهار تاسف از مرگ فردی مرکوری، تذکراتی برای جلویگری از شیوع بیماری ایدز به مخاطبان گوشزد کرد. در نهایت نیز سود حاصل از کنسرت برای تاسیس خیریه ای به نام «بیناد فونیکس مرکوری» به منظور مداوای بیماران مبتلا به ایدز اختصاص داده شد.

بخش هایی از کنسرت، مانند اجرای موسیقی توسط التون جان، جرج مایکل و لیزا استانفیلد به صورت دیسک صوتی بیرون آمد و اکنون کل برنامه در قالب دی.وی.دی بارها تجدید ضبط شده است.

لایو ایت عنوان مجموعه کنسرت های خیرخواهانه است که در دوم و ششم ژوییه 2005 در کشورهای اروپایی، آمریکا، ژاپن و آفریقای جنوبی برپا شدند. این مراسم در بیستمین سال «لایو اید» به همان طریق و مفصل تر از آن به اجرا درآمد و نیمی از درآمد حاصل از آن به نهادهایی اهدا شد که برای گرسنگان آفریقا فعالیت می کردند. این بار هم باب گِلدوف که باعث و بانی لایو اید بود، مدیریت این سری جشنواره ها را عهده دار بود.

تعداد مجریان هنرمند اعم از نوازنده و خواننده به هزار نفر می رسید که برنامه آنان از 182 شبکه تلویزیونی و دو هزار ایستگاه رادیویی پخش می شد. باب گلدوف خبر رسانه ای مراسم را در 31 می 2005 اعلام کرد و پس از آن بیشتر هنرمندانی که در لایو اید اجرا داشتند، برای حضور در لایو ایت نیز اعلام آمادگی کردند.

مرکز کنسرت ها، هایدپارک لندن بود و در ردیف میهمانان ویژه، اشخاص سرشناسی چون «کوفی عنان» (دبیرکل سازمان ملل)، «بیل گیتس» و «نلسون ماندلا» دیده می شدند.

لازم به گفتن است که یکی از بخش های جذاب جشنواره، اجرای گروه «پینک فلوید» بود که بعد از 24 سال جدایی، «راجر واترز» به طور موقت به سه دوست قدیمی اش پیوست و حدود 20 دقیقه آهنگ هایی را که رنگ خاطره برای مردم داشت، اجرا کردند؛ از آن جمله بود: «ای کاش تو اینجا بودی» که به دوست غایبشان «سید بارت» (که در سال 2006 از دنیا رفت) تقدیم کردند. مشروح این فستیوال هم در قالب دیسک های تصویری و صوتی منتشر شد.

گروه دوم

دسته دوم مراسمی است که اختصاص به جوایز موسیقی دارند و با عنوان Music Awards شناخته می شوند. این جشنواره ها با معرفی برترین های سال موسیقی، صرفا جنبه رقابت دارند. بعضی از جشنواره ها، انواع سبک های موسیقی را در برنامه دارند و نامزدهایشان را از میان درخشان ترین چهره های موفق یک سال گذشته شان انتخاب می کنند. علاوه بر آن فهرستی از تک آهنگ ها، آلبوم ها، آهنگ سازان، ترانه سرایان و خوانندگان در طبقه بندی ها جای دارند که همه آن ها تقریبا دو ماه قبل از تاریخ مراسم از طریق رسانه ها و نشریات نامشان اعلام می شود